اخبار

به گزارش ایسنا بر اساس آماری که توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در اختیار ایسنا قرار گرفت، طی شش ماهه نخست امسال یک میلیون و ۲۵۹ هزار تن مقاطع طویل فولادی صادر شده که نسبت به یک میلیون و ۳۱۳ هزار تن صادر شده در مدت مشابه سال گذشته چهار درصد کاهش داشته و کمترین میزان افت صادرات فولادی‌ها را به خود اختصاص داده است.

پس از آن صادرات محصولات فولادی نیز ۱۲ درصد نسبت به شش ماهه سال گذشته کاهش یافته و از یک میلیون و ۶۲۰ هزار تن صادرات در نیمه نخست ۱۴۰۰ به یک میلیون و ۴۲۳ هزار تن در مجموع شش ماهه ۱۴۰۱ رسیده است.

ظرف شش ماه ابتدایی امسال، دو میلیون و ۹۳۷ هزار تن شمش فولادی (شامل اسلب، بلوم و بیلت) صادر شد که به نسبت سه میلیون و ۴۹۵ هزار تن صادر شده در مدت مشابه سال ۱۴۰۰، کاهش ۱۶ درصدی را تجربه کرده است.  

در مجموع صادرات مقاطع تخت فولادی نیز در شش ماهه نخست  امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش داشته‌ است. کل مقاطع تخت فولادی صادر شده در مدت مذکور سال جاری با کاهش ۴۷ درصدی نسبت به میزان صادرات آن در مدت مشابه سال گذشته به ۱۶۴ هزار تن رسیده است. طی شش ماه نخست سال گذشته در مجموع ۳۰۷ هزار تن مقاطع تخت فولادی صادر شده بود.

در نهایت بیشترین افت صادرات فولادی‌ها مختص آهن اسفنجی است که ۵۴ درصد کاهش یافته، در حالی که تا اردیبهشت ماه صادرات آن صفر بوده و این در حالیست که تا رشد ۲۰۰ درصدی صادرات هم در نیمه نخست سال گذشته رقم خورده بود، اما میزان صادرات آهن اسفنجی در سال جاری کمتر می‌شود.

طی شش ماهه ۱۴۰۱ در مجموع ۳۱۲ هزار تن آهن اسفنجی صادر شده که ۵۴ درصد کمتر از میزان صادرات آن در مدت مشابه سال گذشته است. در نیمه نخست سال گذشته ۶۷۳ هزار تن از این محصول معدنی صادر شده است.

آیت اسدی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: کارگری که دارای قرارداد موقت است نمی تواند برای زندگی خود برنامه‌ریزی کند یا برای اجاره یک خانه قرارداد یکساله ببندد.

وی امنیت شغلی را از دغدغه‌های اساسی جامعه کارگری برشمرد و خاطرنشان کرد: وقتی نیروی کار امنیت شغلی ندارد و قرارداد کوتاه مدت و چند ماهه با او بسته می‌شود، طبیعی است که رغبتی به کار در کارخانه و کار تولیدی نداشته باشد. از طرفی بحث دستمزد هم مطرح است و متاسفانه مزد نسبت به هزینه‌ها بسیار پایین مانده است.

این عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار ادامه داد: علیرغم اینکه امسال ۵۷ درصد حداقل دستمزدها را بالا بردیم اما همچنان بیشتر افراد حتی تحصیلکرده حاضر نیستند ۸ ساعت در یک مجموعه یا واحد تولیدی کار کنند و ۵ میلیون تومان حقوق بگیرند چون از عهده هزینه‌های زندگی برنمی آیند.کارگری که می‌بیند باید ماهی ۶ میلیون تومان اجاره بدهد، تصمیم می‌گیرد که به مشاغل کاذب و غیرمولد روی بیاورد.

اسدی با اشاره به دادنامه ۱۷۹ دیوان عدالت اداری، تصریح کرد: این دادنامه معضلات زیادی را برای جامعه کارگری ایجاد کرد و ضمن رواج قراردادهای کوتاه مدت کار، باعث شد امروز کارفرما نتواند کارگر خوب و نیروی ماهر و کارآزموده را به خدمت بگیرد.

این مقام مسئول کارگری متذکر شد: در بیشتر کشورها کارگری که در محیط کار سه تا چهار سال می‌ماند و مشغول کار می‌شود او را استخدام می‌کنند و هر زمان که بیکار شود، بیمه‌های بیکاری قوی او را حمایت می‌کنند و تا زمانی که سر کار جدید با درآمد مناسب برود، از بیمه استفاده می‌کند حتی اگر دو سال هم طول بکشد ولی اینجا نهایتا نسبت به سابقه بیمه بیکاری داده شود که این بیکاری نه تنها به ضرر کارگر بلکه به ضرر تولید کشور هم هست.

وی افزود: سازمان بین‌المللی کار در زمینه کشورهای مختلف نسخه‌های متعددی دارد و ما باید از تجارب کشورهای دیگر در بحث استخدام نیروهای کار استفاده کنیم و ببینیم در این کشورها چه اقداماتی صورت گرفته است. طبعا هر کشوری قوانین خاص خودش را دارد ولی عمدتا کشورها کارگری که چهار سال در یک مجموعه یا واحد تولیدی کار کرده باشد را استخدام می‌کنند.

اسدی در پایان تدوین آیین نامه تبصره دو ماده ۷ قانون کار را از وظایف وزارت کار برشمرد و گفت: متاسفانه نتوانسته‌ایم کارهای مستمر و غیرمستمر را از هم تفکیک کنیم در حالی که عدم تعیین تکلیف و تدوین آیین نامه مذکور به زیان جامعه کار و تولید است.